شرحي بر رمزنگاري (خيلي كوچولو)

[arnh]

رمز نگاري به طور كلي به دو دسته رمزنگاري مبتني بر الگوريتم و رمزنگاري مبتني بر كليد تقسيم ميشود. در رمزنگاريهاي مبتني بر الگوريتم فقط بر روي داده اي كه قرار است رمز شود(توسط يك الگوريتم خاص) رمزنگاري صورت ميگيرد.ولي در رمزنگاريهاي مبتني بركليد از يك داده خارجي به نام كليد در الگوريتم رمزنگاري و يا رمزگشايي استفاده ميشود
. رمزنگاري مبتني بر كليد بسته به اينكه در رمزگذاري و رمزبرداري از چه نوع كليدهايي استفاده ميشود به دو زيرگروه به نامهاي رمزنگاري متقارن و رمزنگاري نامتقارن تقسيم ميشوند.در رمزنگاري متقارن هم در عمل رمزگذاري وهم در عمل رمزبرداري از يك نوع كليد استفاده ميشود، ولي در رمزنگاري نامتقارن در هر فرايند رمزگذاري و رمزبرداري از دو نوع كليد استفاده ميشود كه به اين دو كليد كه به صورت متناظر عمل مي كنند،زوج كليد گفته مي شود. هر داده اي كه توسط يكي از اين دو زوج كليد رمزگذاري شود منحصرا توسط زوج ديگر اين كليد قابل رمز برداري خواهد بود. در اين مكانيزم هر فردي داراي يك كليد خصوصي است كه نزد خودش نگه مي دارد و يك كليد عمومي كه نزد بقيه افرادي كه قرار است با او ارتباط رمز شده داشته باشند نگهداري مي شود. در اين حالت براي ارسال پيامهاي رمز،شخص فرستنده،متن ارسالي را توسط كليد عمومي شخص گيرنده رمزگذاري مي كند و سپس اقدام به ارسال متن رمز شده مي نمايد. با اين كار در كل محيط شبكه تنها شخصي كه كليد خصوصي متناظر با آن كليد را نزد خود دارد، مي تواند متن رمز شده را رمزگشايي كند.
حال اگر قبل از ارسال متن رمز شده، فرستنده با اعمال يك الگوريتم خاص و با استفاده از كليد خصوصي خودش متن رمز شده را امضاي ديجيتالي نمايد، در سمت مقابل،گيرنده پيام مي تواند با استفاده از كليد عمومي فرستنده از هويت واقعي فرستنده پيام اطمينان حاصل كند.
با اين روش به سه اصل امنيت شبكه يعني محرمانگي، تماميت و انكارناپذيري دست مي يابيم.

برگرفته از مجله شبكه شماره 45