۲۵-بهمن-۱۳۸۹, ۰۰:۳۱:۵۰
ليزر چشم
اول اينكه هيچ روش درمانى را به طور مطلق نمى توان براى همه افراد توصيه كرد و به كار برد. در مورد ليزيك هم اين قاعده وجود دارد مثلا اين عمل در مورد افرادى كه قرنيه آنها ضخامت كم يا سطح نامنظم دارد توصيه نمى شود. همچنين براى اشخاص مبتلا به بيمارى قند هم اين روش به كار نمى رود. يك پزشك در وهله اول يك آدم است و خودش هم ممكن است با چنين مشكلاتى درگير باشد.
دوم اينكه بايد توجه كرد كه عمل اصلاح ديد با ليزر نه يك درمان ضرورى بلكه يك روش اختيارى است و عدم انجام آن باعث ضرر و زيانى براى بيمار نمى شود. يكى از دلايل اصلى رواج ليزيك و روش هاى مشابه آن خلاص شدن از عينك است.
شايد پزشك ما به عينكش به عنوان يك وسيله مزاحم نگاه نمى كند و حتى با توجه به نوع كارش آن را نوعى وسيله ايمنى مى بيند كه حين كار مانع رسيدن آلودگى به چشم هايش مى شود.
سوم اينكه چشم هم مانند ساير اعضاى بدن به هر حال با بالا رفتن سن دچار پيرى مى شود، به همين علت حتى افرادى كه عمل ليزيك كرده اند هم در سنين بالاتر از ۴۰ سالگى ممكن است براى مطالعه مجددا به عينك احتياج پيدا كنند. بسيارى از پزشكان متخصص در همين محدوده سنى هستند پس داشتن عينك براى آنها كاملا طبيعى است. همچنين عمل هاى ليزر اصلاح ديد در صورتى كه درست انجام شوند در اكثر موارد عوارض جانبى چندانى به جا نمى گذارند اما مانند هر درمان ديگرى اين عمل هاى بى خطر هم ممكن است در موارد خاص و معدودى باعث آسيب هاى اساسى در بيمار بشوند. اينجاست كه ميزان ريسك پذيرى بيمار به عامل مهمى در انتخاب يا عدم انتخاب يك روش تبديل مى شود. پزشكان هم مانند بسيارى از مردم شايد ريسك پذيرى بالايى نداشته باشند آن هم درباره يك عمل غيرضرورى.
به دلايل بالا مواردى مانند علاقه به استفاده از عينك به نشانه پرستيژ حرفه اى يا به عنوان وسيله اى براى پوشاندن مشكلات ،زيبايى را هم اضافه كنيد. با توجه به دلايل گفته شده هر آدمى ازجمله يك چشم پزشك مجرب مى تواند كانديداى مناسبى براى عمل هاى جراحى ليزرى رفع عيوب انكسارى چشم نباشد و ترجيح بدهد كماكان عينكى بماند.
عوارض جانبى
ليزيك عمل كم عارضه اى است اما خالى از عارضه هم نيست. اين عوارض ۲ دسته هستند: دسته اول عوارض خفيف و گذرايى هستند كه در عرض چند هفته از بين مى روند.
افت كيفيت بينايى به خصوص در شب، ديدن هاله در اطراف اشياى نورانى و خشكى چشم از جمله اين عوارض هستند.
دسته دوم عوارضى هستند كه به طور نادر اتفاق مى افتند ولى مى توانند مشكلات جدى براى چشم و بينايى ايجاد كنند. عفونت، خشكى شديد چشم و مشكلات دائمى ديد در شب از اين دسته عوارض هستند.
معاينات اوليه دقيق و انتخاب روش مناسب احتمال بروز اين عوارض خطرناك را به حداقل مى رساند.
ساير روش ها
ليزيك به رغم شهرتش تنها روش درمان عيوب انكسارى چشم با ليزر نيست. در ليزيك با برداشتن لايه اى از سطح قرنيه ليزر به عمق قرنيه تابانده مى شود. اما روش هاى ديگرى هم وجود دارند كه در آنها لايه بردارى چندانى از سطح قرنيه انجام نمى شود و تراش ليزرى در همين سطح انجام مى شود. LASEK وPRK جزو اين دسته هستند كه ترميم سطح چشم در آنها طولانى تر است و البته درد بيشترى هم دارند. انتخاب روش مناسب براى هر بيمار وابسته به شرايط و انتظارات اوست.
بر گرفته شده از سایت http://noorportal.net
منظور من از ارسال این مطلب باز کردن بابی برای بحث در این مورد بود
با این لیزر چطوری یک باعث تغییر میزان انحراف عدسیه چشم میشه و به بافت های دیگه چشم آسیب نمی رسه
اول اينكه هيچ روش درمانى را به طور مطلق نمى توان براى همه افراد توصيه كرد و به كار برد. در مورد ليزيك هم اين قاعده وجود دارد مثلا اين عمل در مورد افرادى كه قرنيه آنها ضخامت كم يا سطح نامنظم دارد توصيه نمى شود. همچنين براى اشخاص مبتلا به بيمارى قند هم اين روش به كار نمى رود. يك پزشك در وهله اول يك آدم است و خودش هم ممكن است با چنين مشكلاتى درگير باشد.
دوم اينكه بايد توجه كرد كه عمل اصلاح ديد با ليزر نه يك درمان ضرورى بلكه يك روش اختيارى است و عدم انجام آن باعث ضرر و زيانى براى بيمار نمى شود. يكى از دلايل اصلى رواج ليزيك و روش هاى مشابه آن خلاص شدن از عينك است.
شايد پزشك ما به عينكش به عنوان يك وسيله مزاحم نگاه نمى كند و حتى با توجه به نوع كارش آن را نوعى وسيله ايمنى مى بيند كه حين كار مانع رسيدن آلودگى به چشم هايش مى شود.
سوم اينكه چشم هم مانند ساير اعضاى بدن به هر حال با بالا رفتن سن دچار پيرى مى شود، به همين علت حتى افرادى كه عمل ليزيك كرده اند هم در سنين بالاتر از ۴۰ سالگى ممكن است براى مطالعه مجددا به عينك احتياج پيدا كنند. بسيارى از پزشكان متخصص در همين محدوده سنى هستند پس داشتن عينك براى آنها كاملا طبيعى است. همچنين عمل هاى ليزر اصلاح ديد در صورتى كه درست انجام شوند در اكثر موارد عوارض جانبى چندانى به جا نمى گذارند اما مانند هر درمان ديگرى اين عمل هاى بى خطر هم ممكن است در موارد خاص و معدودى باعث آسيب هاى اساسى در بيمار بشوند. اينجاست كه ميزان ريسك پذيرى بيمار به عامل مهمى در انتخاب يا عدم انتخاب يك روش تبديل مى شود. پزشكان هم مانند بسيارى از مردم شايد ريسك پذيرى بالايى نداشته باشند آن هم درباره يك عمل غيرضرورى.
به دلايل بالا مواردى مانند علاقه به استفاده از عينك به نشانه پرستيژ حرفه اى يا به عنوان وسيله اى براى پوشاندن مشكلات ،زيبايى را هم اضافه كنيد. با توجه به دلايل گفته شده هر آدمى ازجمله يك چشم پزشك مجرب مى تواند كانديداى مناسبى براى عمل هاى جراحى ليزرى رفع عيوب انكسارى چشم نباشد و ترجيح بدهد كماكان عينكى بماند.
عوارض جانبى
ليزيك عمل كم عارضه اى است اما خالى از عارضه هم نيست. اين عوارض ۲ دسته هستند: دسته اول عوارض خفيف و گذرايى هستند كه در عرض چند هفته از بين مى روند.
افت كيفيت بينايى به خصوص در شب، ديدن هاله در اطراف اشياى نورانى و خشكى چشم از جمله اين عوارض هستند.
دسته دوم عوارضى هستند كه به طور نادر اتفاق مى افتند ولى مى توانند مشكلات جدى براى چشم و بينايى ايجاد كنند. عفونت، خشكى شديد چشم و مشكلات دائمى ديد در شب از اين دسته عوارض هستند.
معاينات اوليه دقيق و انتخاب روش مناسب احتمال بروز اين عوارض خطرناك را به حداقل مى رساند.
ساير روش ها
ليزيك به رغم شهرتش تنها روش درمان عيوب انكسارى چشم با ليزر نيست. در ليزيك با برداشتن لايه اى از سطح قرنيه ليزر به عمق قرنيه تابانده مى شود. اما روش هاى ديگرى هم وجود دارند كه در آنها لايه بردارى چندانى از سطح قرنيه انجام نمى شود و تراش ليزرى در همين سطح انجام مى شود. LASEK وPRK جزو اين دسته هستند كه ترميم سطح چشم در آنها طولانى تر است و البته درد بيشترى هم دارند. انتخاب روش مناسب براى هر بيمار وابسته به شرايط و انتظارات اوست.
بر گرفته شده از سایت http://noorportal.net
منظور من از ارسال این مطلب باز کردن بابی برای بحث در این مورد بود
با این لیزر چطوری یک باعث تغییر میزان انحراف عدسیه چشم میشه و به بافت های دیگه چشم آسیب نمی رسه