دو حالت تصمیم گیری در جاوا وجود دارد، که عبارتند از:
• if statements
• switch statements
if statement (عبارت شرطی):
یک عبارت شرطی (if statement) دارای یک عبارت Boolean می باشد که با یک یا چند عبارت دنبال می شود.
ترکیب یک if statement مانند زیر می باشد:
کد:
if(Boolean_expression)
{
//Statements will execute if the Boolean expression is true
}
اگر عبارت Boolean روی true ارزیابی شود، سپس یک گروه کد در داخل if statement اجرا خواهد شد. اگر اینطور نباشد، اولین مجموعه ی کد پس از پایان عبارت اجرا خواهد شد.
مثال:
کد:
public class Test {
public static void main(String args[]){
int x = 10;
if( x < 20 ){
System.out.print("This is if statement");
}
}
}
This is if statement
عبارت if … else:
یک if statement می تواند با یک عبارت انتخابی دیگر دنبال شود که هنگامی که عبارت Boolean درست نباشد، اجرا می شود.
ترکیب مربوط به if … else مانند زیر می باشد:
کد:
if(Boolean_expression){
//Executes when the Boolean expression is true
}else{
//Executes when the Boolean expression is false
}
مثال:
کد:
public class Test {
public static void main(String args[]){
int x = 30;
if( x < 20 ){
System.out.print("This is if statement");
}else{
System.out.print("This is else statement");
}
}
}
این مثال نتیجه ی زیر را به دنبال خواهد داشت:
This is else statement
عبارت if … else if … else:
یک if statement می تواند با یک عبارت انتخابی else if...else دنبال شود، که برای تست شرایط مختلف استفاده از عبارت if … else بسیار مفید می باشد.
هنگامی که از عبارات if , else if , else استفاده می کنید، نکاتی وجود دارند که باید در ذهن داشته باشید:
• یک عبارت if می تواند دارای یک else بدون آن باشد و باید پس از هر else if بیاید.
• یک if می تواند چندین else if داشته باشد یا بدون آن باشد و آنها باید قبل از else بیایند.
• وقتی که یک else if موفق عمل می کند، هیچ کدام از عبارات else if یا else دیگر تست نمی شوند.
ترکیب if … else مانند زیر می باشد:
کد:
if(Boolean_expression 1){
//Executes when the Boolean expression 1 is true
}else if(Boolean_expression 2){
//Executes when the Boolean expression 2 is true
}else if(Boolean_expression 3){
//Executes when the Boolean expression 3 is true
}else {
//Executes when the none of the above condition is true.
}
مثال:
کد:
public class Test {
public static void main(String args[]){
int x = 30;
if( x == 10 ){
System.out.print("Value of X is 10");
}else if( x == 20 ){
System.out.print("Value of X is 20");
}else if( x == 30 ){
System.out.print("Value of X is 30");
}else{
System.out.print("This is else statement");
}
}
}
این مثال نتیجه ی زیر را به دنبال دارد:
Value of X is 30
عبارت if … else در هم پیچیده:
همیشه در هم پیچیدن عبارات if – else قانونی بوده است که به این معناست که شما می توانید از یک عبارت if یا else if در داخل عبارتی دیگر از همان نوع استفاده کنید.
ترکیب مربوط به if … else در هم پیچیده مانند زیر می باشد:
کد:
if(Boolean_expression 1){
//Executes when the Boolean expression 1 is true
if(Boolean_expression 2){
//Executes when the Boolean expression 2 is true
}
}
شما می توانید else if … else را به یک روش مشابه در هم قرار دهید، همانطور که عبارت if را قرار دادیم.
مثال:
کد:
public class Test {
public static void main(String args[]){
int x = 30;
int y = 10;
if( x == 30 ){
if( y == 10 ){
System.out.print("X = 30 and Y = 10");
}
}
}
}
این مثال نتیجه ی زیر را به دنبال دارد:
X = 30 and Y = 10
عبارت switch:
یک عبارت switch به یک متغیر اجازه می دهد تا برای تساوی آن در مقابل لیستی از مقادیر تست شود. هر مقدار یک مورد نامیده می شود، و متغیر در حال تغییر در هر مورد بررسی می شود.
ترکیب ارتقا یافته برای loop مانند زیر می باشد:
کد:
switch(expression){
case value :
//Statements
break; //optional
case value :
//Statements
break; //optional
//You can have any number of case statements.
default : //Optional
//Statements
}
قوانین زیر برای یک عبارت switch مورد استفاده قرار می گیرند:
• متغیر استفاده شده در یک عبارت switch می تواند فقط یک byte، short، int یا char باشد.
• شما می توانید هر تعداد مورد در یک عبارت switch داشته باشید. هر مورد با یک مفدار دنبال می شود که با آن مقایسه شود و همچنین با یک کاما (ویرگول).
• مقدار مربوط به یک مورد باید مشابه نوع داده باشد، مانند متغیر در switch و باید یک مقدار ثابت یا لیترال باشد.
• وقتی که متغیر در حالت switched on است، برابر با یک مورد (case) می باشد، که عبارات بعد از آن مورد تا زمانیکه یک عبارت break برسد، اجرا می شوند.
• وقتی که یک عبارت break می رسد، switch پایان می یابد و جریان کنترل به خط بعدی جهش یافته و عبارت switch را دنبال می کند.
• هر موردی نیاز به یک عبارت break ندارد. اگر break ظاهر نشود، جریان کنترل وارد موارد متوالی خواهد شد تا اینکه یک break برسد.
• یک عبارت switch می تواند دارای یک مورد پیش فرض انتخابی باشد که باید در انتهای switch ظاهر شود. وقتی که هیچ کدام از موارد درست نمی باشند، مورد پیش فرض می تواند برای اجرای یک عملکر استفاده شود. هیچ نیازی به break در مورد پیش فرض وجود ندارد.
مثال:
کد:
public class Test {
public static void main(String args[]){
//char grade = args[0].charAt(0);
char grade = 'C';
switch(grade)
{
case 'A' :
System.out.println("Excellent!");
break;
case 'B' :
case 'C' :
System.out.println("Well done");
break;
case 'D' :
System.out.println("You passed");
case 'F' :
System.out.println("Better try again");
break;
default :
System.out.println("Invalid grade");
}
System.out.println("Your grade is " + grade);
}
}
برنامه ی بالا را با استفاده از استدلال های مختلف خط فرمان کامپایل کرده و اجرا کنید. این امر نتیجه ی زیر را به دنبال خواهد داشت:
$ java Test
Well done
Your grade is a C
$
بخش بعدی:
بخش بعدی در مورد گروه Number و زیرمجموعه های آن در زبان جاوا بحث خواهد کرد.
ما به بررسی موقعیت هایی خواهیم پرداخت که در آنها به جای انواع داده ی اولیه، از نمونه گذاری این گروه ها استفاده می کنید.
سلام دوستان عزیز، این مطالب رو از سایت
خوندم.بنظرم کاربردی هستن . شما هم مطالعه کنید. تشکر
صفحه اصلی
انجمن
جستجو
فهرست اعضا
افزونه های فایرفاکس
» 
تصمیم گیری java: 
تشکر شده توسط :
