زمین قابل سکونت

[joker]

به نقل از " http://www.tabnak.ir/fa/news/129929

ميكروبها كه باعث فرسايش سنگ‌ها مي‌شوند، منابع ارزشمند خارج زميني در مريخ هستند و مي‌توانند راه را براي اولين مهاجران به مريخ هموار كنند.

به گزارش سرويس علمي ايسنا،‌ به گفته دانشمندان، سيانوباكترها و ساير ميكروبهايي كه روي سنگ‌ها زندگي مي‌كنند، مي‌توانند در شرايط خلاء فضا و بر روي مكان‌هايي مانند سكوي ايستگاه فضايي بين‌المللي زنده بمانند. فقط تشعشعات فضايي شديد در مدارهاي پايين زمين، تهديدي براي اين ارگانيسم محسوب مي‌شود.

يكي از محتمل‌ترين كلوني‌ها سياره‌اي به شكل سيانوباكترهاست (cyanobacteria). حدود 5/2 ميليارد سال قبل، باكتري‌هاي قديمي با توليد اكسيژن، زمين را قابل سكونت كرده‌اند و تقريبا در هر محيطي به وسيله عمل فتوسنتز و تبديل نور خورشيد به انرژي، تجمع مي‌كنند.

پيش از اين ميكروب‌ها براي استخراج مواد در سطح زمين استفاده مي‌شدند كه يكي از نمونه‌هاي آ‌ن، استخراج حدود 25 درصد ذخيره مس در جهان بوده است.

از ميكروب‌ها مي‌توان بر روي ديگر سياره‌ها در راه اهدافي مشابه مانند استخراج ذخاير معدني و ذخيره سوخت مورد نياز براي پرتاب راكت استفاده كرد.

دانشمندان در ابتدا مي‌خواستند زندگي ساير سيانوباكترها را بر روي صخره‌هاي ماه و مريخ مطالعه كنند. در اين خصوص انواع مختلف آنها را مورد آزمايش قرار دادند. آنها پي بردند برخي سيانوباكترها مي‌توانند در انواع مختلف صخره‌ها – به لحاظ ميزان سيليس – زندگي كنند. همچنين مي‌توانند تا 28 روز شرايط خشك مريخ را تحمل كنند.

آنها مي‌گويند: ميزان سيليس صخره‌ها تاثير چشمگيري بر نرخ رشد سيانوباكترها دارد؛ به نحوي كه سنگ ريوليت (rhyolite) كه نوعي سنگ آتشفشان دانه‌ريز و حاوي سيليس فراوان است، به ميزان زيادي رشد ميكروب‌ها را كاهش مي‌دهد. غلظت بالاي سيليس همچنين موجب ناتواني ميكروب در شكستن سنگ و آ‌زاد كردن عناصر مفيد و مواد مغذي آن مي‌شود. اين ميكروب‌ها مي‌توانند سنگ‌هاي بازالتي ‌(مانند سنگ‌هاي آتشفشاني) و سنگ‌ها آنورتوزيتي (مانند رگوليت) را در سطح مريخ و ماه در هم شكسته و تجزيه كنند. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود سيانوباكترها به موازات گياهان براي بهره‌برداري از منابع طبيعي بر روي سطوح خارج زميني استفاده شوند.

بعضي ميكروب‌ها مي‌توانند آهن اكسيده شده و اسيد سولفوريك را در كانه سولفيدي آهن ايجاد كنند كه اين مساله بعدها سبب شكستن سنگ مي‌شود. ميكروب‌ها همچنين تهديدي براي گرد و غبار حاصل از توفان‌هاي ماه و مريخ هستند. طي مطالعه‌اي در سال 2008 ميلادي، با بذرافشاني مصنوعي بيابان‌هاي شني به وسيله سيانوباكترها، طي 15 روز پوسته مقاومي تشكيل شد. اين پوسته حتي در معرض بادهايي با سرعت 10 متر بر ثانيه مقاوم بود.

به گزارش ايسنا محققان همچنين آ‌زمون‌هايي را بر روي سلول‌هاي سوختي ميكروبي آغاز كرده‌اند كه ممكن است زماني در توليد سوخت متان از دي‌اكسيد كربن و هيدروژن در سطح مريخ به كار گرفته شود. ولي هيچ يك از اين فعاليت‌هاي حيرت‌آور ميكروبي تا كنون تحت شرايط حاكم بر مريخ و ماه انجام نشده است بلكه داخل بيوراكتورهاي حفاظت شده يا شرايطي مشابه آن انجام شده است. برخي از گونه‌هاي سيانوباكتر با رشد كم، حتي تحت شرايط مناسب آزمايشگاهي با مشكل مواجه هستند.

محققان هنوز در حال بررسي توانايي ميكروب‌ها براي تغيير دادن خاك (terrafrom) مريخ هستند. اين عمل بسيار مشكل است؛ چرا كه بايد شرايط يك سياره را در مدت زمان كوتاهي تغيير داد. انجام اين امر در سياره زمين حدود 100 ميليون سال به طول انجاميد. اما چيزي كه هنوز به درستي نمي‌دانيم اين است كه آيا مي‌توانيم از يك مجموعه ارگانيسم براي بهبود بخشيدن فرآيند استخراج سنگ‌ها استفاده كنيم.

یاد شعر زیر افتادم :
تردید مکن لحظه ای خورشیدی بر گردن شب کسی تبر خواهد زد
دستان بشر به استخاره روزی ، تسبیح به قصد خیر و شر خواهد زد
طوفان زده ایم آ و ناخدائی از نو در موج بلا دل به خطر خواهد زد
یک روز اراده بشر زنجیری ، درپای همین قضا قدر خواهد زد
بازوی عدالتی دگر می آید، تیپا به بساط زور و زر خواهد زد